hesaplaşma

cezalarımızı çekiyoruz her birimiz. pişman oluyor, dönüş yolunu bulamıyoruz. alışkanlıklarımızdan kolay kolay vazgeçemiyoruz. kötü alışkanlıklarımız gözlerimizi kör edip koyuluyorlar işlerine. yıkmak için didinip duruyorlar köprülerimizi.
neden yanıyor canım diye düşündüm bugün çok defa. ne yapmıştım ki ben bu kadar kötü? aklıma neden gelmiyor diye didik didik ettim zihnimi. sonra duraksadım bir an. göz kapaklarımdan içeri birkaç anı süzüldü. önce inanamadım. rüya mıydı? yoksa seni aldatmış mıydım ben? o adam sen değilsen kimdi? neden yapmıştım ki? dahası, sonrasında aklıma gelmeyecek biriyse..neden?
alışkanlıklarımız pişmanlıklarımızı beraberinde getiriyor çoğu zaman. belki haberin olmadı, belki umursamadım, bilemiyorum.. gerçek olan, biz'e yaptığım kötülüğün cezasını çekmiş olmam. meraklanma, artık lanetler yağdırmıyorum sana. ama her şeye rağmen mutluluk da dileyemiyorum, nedensiz..hala yanıyor canım çünkü. bencilliğimden vazgeçemem, söz konusu sen olunca. -affet.