ünivertsiteye gidince kendime yeni bir blog alacağım. şimdiki aklım olsaydı ilkokulda da alırdım bir tane. büyüyüp evlenip çocuk yapınca çocuklarıma bu blogları zorla okutacağım. sonra bunu aile geleneği haline getirip bütün çocuklarıma kendilerine ait bloglar aldıracağım. onlar da büyüyünce kendi çocuklarına blog aldıracaklar. aman tanrım şu an önümdeki minimum 20-30 yılı çocuklarımın üzerine endeksledim. bu olamaz. nasıl bir içgüdüdür ki bu kendimi bir anda anne yapıverip bebeklerimin sıcaklığını bile hissediverdim. vazgeçtim. çocuk yaparsam hayatım kararacak.